Mówiąc dziś o psychologii jako zjednoczonej naucejest niemożliwe. Każdy kierunek w niej oferuje własne rozumienie rzeczywistości psychicznej, jej funkcjonowania i podejścia do analizy pewnych aspektów. Stosunkowo młoda, ale dość popularna i postępowa jest psychologia poznawcza. Pokrótce, z tą dziedziną nauki, jej historią, metodami, podstawowymi przepisami i osobliwościami, zapoznajmy się z tym artykułem.

Historia

Początkiem psychologii poznawczej było spotkanieMłodzi inżynierowie elektroniki na Uniwersytecie Massachusetts 11 listopada 1956 r. Byli wśród nich znani psychologowie Newell Allen, George Miller i Noam Chomsky. Najpierw podnieśli kwestię wpływu subiektywnych procesów poznawczych człowieka na obiektywną rzeczywistość.

Ważne stało się zrozumienie i rozwój dyscyplinyKsiążka "Badanie rozwoju poznawczego" autorstwa J. Brunera, opublikowana w 1966 roku. 11 współtwórców Harvard Research Center pracowało nad jego stworzeniem. Jednak głównym teoretycznym dziełem psychologii poznawczej jest książka o tej samej nazwie Ulrika Naisser - amerykańska psycholog i profesor Cornell University.

Podstawowe postanowienia

Główne przepisy psychologii kognitywnej są krótkiemożna nazwać protestem przeciwko poglądom behawioryzmu (psychologia zachowań, początek XX wieku). W nowej dyscyplinie stwierdzono, że zachowanie człowieka jest pochodną ludzkich zdolności myślenia. "Poznanie" oznacza "wiedzę", "wiedzę". To jego procesy (myślenie, pamięć, wyobraźnia) stoją ponad warunkami zewnętrznymi. Tworzą pewne schematy pojęciowe, za pomocą których człowiek działa.

Główne zadanie psychologii kognitywnej jest krótkiemożna sformułować jako zrozumienie procesu dekodowania sygnałów świata zewnętrznego i ich interpretacji, porównań. Oznacza to, że osoba jest postrzegana jako komputer reagujący na światło, dźwięk, temperaturę i inne bodźce, analizuje to wszystko i tworzy wzorce działań w celu rozwiązania problemów.

Funkcje

Osoby niekompetentne często identyfikująbehawioryzm i kierunek poznawczy. Jednakże, jak już wspomniano powyżej, są to odrębne, niezależne dyscypliny. Pierwszy koncentruje się wyłącznie na obserwowaniu zachowania osoby i czynników zewnętrznych (bodziec, manipulacja), które ją tworzą. Dziś niektóre jej pozycje naukowe są uznawane za błędne. Psychologia poznawcza może być krótko i jasno określona jako nauka, która bada umysłowe (wewnętrzne) stany danej osoby. Od psychoanalizy wyróżnia się metodami naukowymi (a nie subiektywnymi odczuciami), na których opierają się wszystkie badania.

Zakres tematów, na które ma wpływ kierunek poznawczy,postrzeganie formy, język, pamięć, uwagę, inteligencję i rozwiązywanie problemów. Dlatego ta dyscyplina często odbija się echem w lingwistyce, neurologii behawioralnej, zagadnieniach sztucznej inteligencji itp.

Metody

Główną metodą kognitywną jest zastąpienieosobista konstrukcja. Jego rozwój należy do amerykańskiego naukowca J. Kelly'ego i odnosi się do roku 1955, kiedy to nie powstał jeszcze nowy kierunek. Jednak praca autora na wiele sposobów stała się decydującym czynnikiem dla psychologii poznawczej.

Krótka osobista konstrukcja toanaliza porównawcza tego, jak różni ludzie postrzegają i interpretują informacje zewnętrzne. Obejmuje on trzy etapy. Pierwszy pacjent otrzymuje określone narzędzia (na przykład dziennik myśli). Pomagają identyfikować błędne osądy i rozumieć przyczyny tych zniekształceń. Najczęściej są to stany afektów. Drugi etap nazywany jest empirycznie. Tutaj pacjent wraz z terapeutą opracowuje metody prawidłowej korelacji zjawisk obiektywnej rzeczywistości. W tym celu wykorzystuje się odpowiednie argumenty za i przeciwko, system korzyści i wad modeli behawioralnych, prowadzenie eksperymentów. Ostatnim krokiem jest optymalna świadomość pacjenta odnośnie jego reakcji. To jest pragmatyczny etap.

Krótko mówiąc, psychologia poznawczaKelly (lub teoria osobowości) jest opisem bardzo koncepcyjnego schematu, który pozwala osobie zrozumieć rzeczywistość i sformułować pewne modele zachowań. Został on pomyślnie opracowany i opracowany przez Alberta Bandurę. Naukowiec ujawnił zasady "uczenia się poprzez obserwację" w modyfikacji zachowania. Obecnie osobisty konstrukt jest aktywnie wykorzystywany przez specjalistów z całego świata do badania stanów depresyjnych, fobii pacjentów oraz do identyfikowania / korygowania przyczyn ich niedocenianej samooceny. Ogólnie rzecz biorąc, wybór metody poznawczej zależy od rodzaju psychicznego zaburzenia zachowania. Mogą to być metody decentracji (fobia społeczna), zmiana emocji, zmiana ról lub celowe powtórzenie.

Połączenie z neurobiologią

Badanie procesów behawioralnych w szerszym zakresiesens jest zaangażowany w neurobiologię. Dzisiaj nauka ta rozwija się równolegle i aktywnie współdziała z psychologią poznawczą. W skrócie wpływa to na poziom psychiczny i kładzie większy nacisk na procesy fizjologiczne w ludzkim układzie nerwowym. Niektórzy naukowcy przewidują nawet, że w przyszłości kierunek poznawczy można zredukować do neurobiologii. Przeszkodą w tym będą jedynie teoretyczne rozbieżności między dyscyplinami. Krótko mówiąc procesy poznawcze w psychologii są bardziej abstrakcyjne i nie mają związku z poglądami neurobiologów.

Problemy i odkrycia

Praca U. "Poznanie i rzeczywistość" Naissera, opublikowane w 1976 r., Określiło główne problemy związane z rozwojem nowej dyscypliny. Naukowiec zasugerował, że ta nauka nie może rozwiązać codziennych pytań ludzi, opierając się tylko na laboratoryjnych metodach eksperymentów. Poddał także pozytywną ocenę teorii percepcji bezpośredniej opracowanej przez Jamesa i Eleonorę Gibson, którą można z powodzeniem zastosować w psychologii poznawczej.

W skrócie procesy kognitywne dotknięte ichrozwój amerykańskiego neurofizjologa Karla Pribrama. Jego wkład naukowy związany jest ze studiami nad "mózgowymi językami" i stworzeniem holograficznego modelu funkcjonowania umysłowego. W trakcie ostatniej pracy przeprowadzono eksperyment - wycięcie mózgu zwierzęcia. Po usunięciu dużych obszarów pamięci i umiejętności zostały zachowane. Dało to podstawę do twierdzenia, że ​​procesy poznawcze są odpowiedzialne za cały mózg, a nie za poszczególne jego obszary. Sam hologram działał na zasadzie interferencji dwóch fal elektromagnetycznych. Po oderwaniu jakiejkolwiek części obraz został całkowicie zachowany, chociaż mniej wyraźnie. Model Pribrama nie został jeszcze zaakceptowany przez społeczność naukową, jednak często jest omawiany w psychologii transpersonalnej.

W czym może pomóc?

Pomaga w tym praktyka konstruktów osobistychpsychoterapeuci leczą zaburzenia psychiczne u pacjentów lub wygładzają ich objawy i zmniejszają ryzyko nawrotu choroby w przyszłości. Ponadto, podejście kognitywne w psychologii krótko, ale precyzyjnie pomaga zwiększyć efekt terapii lekowej, poprawić błędne konstrukcje i wyeliminować konsekwencje psychospołeczne.