Tureckie siodło jest anatomiczną strukturą,Znajduje się u podstawy czaszki od strony mózgowej, gdzie znajduje się główny gruczoł dokrewny i najważniejszy element humoralnej regulacji funkcji organizmu. W planie strukturalnym tureckie siodło mózgu wygląda tak: jest to pogłębienie pogłębione w kości klinowej, z dwoma kanałami nerwu wzrokowego po obu stronach, a na przedniej powierzchni znajduje się wizualna zwrotnica. Tutaj znajduje się żyła zatokowa, a dwie wewnętrzne tętnice szyjne docierają do jamy czaszki, która stanowi główną pulę tętniczą zaopatrzenia w hemisferyczny krwioobieg.

Dane anatomiczne

Tureckie siodło mózgu znajduje się podpodwzgórze, składnik strukturalny śródmózgowia, który syntetyzuje statyny i liberiny, cząsteczki peptydowe, które przekazują sygnał do przysadki mózgowej zajmując całą przestrzeń powyższego pogłębienia. Według hormonów przysadka mózgowa dzieli się na 3 części, które różnią się pochodzeniem w procesie ontogenezy. Pierwsza część nazywa się neurohypophysis i pochodzi z tkanki nerwowej. On komórki przysadkowe hormony syntezy ważnych dla wymiany wody i utrzymanie funkcji skurczową mięśniówki macicy podczas porodu i przewodach gruczołów mlecznych w okresie laktacji. Jest to odpowiednio wazopresyna i oksytocyna.

Druga to adenohypofiza, któraregulują syntezę hormonów przez innych gruczołów dokrewnych, bezpośrednio ich za pomocą hormonów tropikalnych. W ten sposób części gruczołowej przysadki „odbiera” sygnału przez podwzgórze statyny hamującego wybór tropiny i liberinov. Warto zauważyć, że turecki siodło mózg w przeważającej części zajmowanej przez dwóch elementów konstrukcyjnych prostaty, ponieważ jako trzeci udział jest znacznie mniejsza niż innych, chociaż całkowita masa przysadki ustanowionego u dorosłych przy 500 mg. Trzecia część jest struktura gruczołu pośredni ma bezpośredni związek z części gruczołowej przysadki, ale zawierające różne typy komórek syntetyzujących melanocytów hormon zwiększający syntezę melaniny w określonych komórkach naskórka.

Głównym czynnikiem w rozwoju niedoboru hormonu przysadkowego

Niezwykły fakt struktury przysadki iskorupy mózgu to obecność przepony tureckiego siodła, która faktycznie oddziela mózg środkowy od podwzgórza od gruczołu. W tej bardzo często ta struktura jest słabo rozwinięta. Fakt ten został ustalony przez naukowca o nazwisku Busch w 1951 roku, nazywając anomalię rozwoju pustym tureckim siodłem. Jednocześnie pojawiające się puste tureckie siodło jest czynnikiem etiologicznym w rozwoju całej grupy patologii neuroendokrynnych.

Środki diagnostyczne

Tureckie siodło mózgu na mocycechy struktury nie nadają się do tradycyjnych metod badań, dlatego wizualizacja jej zawartości odbywa się za pomocą radioterapii i MRI. Diagnoza rentgenowska jest najbardziej optymalnym sposobem rozpoznawania morfologicznego substratu chorób przysadki mózgowej. Obejmuje zarówno tomografię komputerową, jak i prześwietlenie tureckiego siodła. Pierwszy sposób wiąże się z dużym obciążeniem promieniowaniem, ale najbardziej informacyjny, ponieważ daje możliwość oceny warstwowej struktury mózgu i gruczołu w szczególności. Zdjęcie rentgenowskie zawiera 2 obrazy podsumowujące w projekcjach bocznych i czołowych. Również bardzo pouczająca jest metoda MRI, która jest gorsza od dokładności TK, ale nie wystawia pacjenta na działanie promieniowania. Co więcej, te metody diagnozowania chorób przysadki mogą potwierdzać zarówno patologię przepony siodełka, jak i obecność zmian nowotworowych w gruczole.