Grzyby są pięknymi osobliwymi przedstawicielami.królestwa natury, różniące się między sobą kolorem, kształtem czapki, a nawet smakiem. Ich wygląd jest prosty i ozdobny, oryginalny i karykaturalny. Prawdopodobnie co najmniej raz w życiu zbierał grzyby, podziwiając łaskę i wdzięk tych białkowych przysmaków.

Czy kiedykolwiek natknąłeś się na pomarańczowy grzyb? Jeśli tak, to prawdopodobnie zauważyłeś jego wesoły, wesoły kolor i myśl - czy to jest jadalne? Ten artykuł będzie poświęcony temu organizmowi. Co to jest pomarańczowy grzyb? Gdzie to rośnie? Czy można go zjeść? Co więcej, nieco niżej przyjrzymy się kolejnej, równie ważnej kwestii: "Jak odróżnić grzyby jadalne od niejadalnych, aby się nie pomylić i nie popełnić fatalnego błędu?".

Odmiany

Przede wszystkim należy wspomnieć, że nieW biologii lub w botanice nie ma osobnej rodziny lub gatunku zwanego "pomarańczowym grzybem". Kiedy spotykamy przedstawicieli tego koloru w lesie, mówimy tylko o różnorodności indywidualnego koloru, a nie o zbiorowej nazwie konkretnego podgatunku. Jakie grzyby mają jasny, bogaty kolor pomarańczowy? Krótko zapoznajmy się z niektórymi okazami grzybowych rodzin i poznajmy warunki ich wzrostu.

Borowik i jego opis

Najczęstszym pomarańczowym grzybem jestborowik. Ta rodzina jest uważana za w pełni jadalną i łączy wiele podgatunków. Przede wszystkim jest to borowik o czerwonej czapce, żółto-brązowy i dębowy. To ich czapki mają jasny, bogaty kolor pomarańczowy.

Aspen czerwony (zwany także krasnogolovikom lub krasyukom)ma bardzo smaczne białe mięsiste mięso. Czapeczka tego gatunku może osiągnąć średnicę 30 centymetrów, ale często rozmiary mieszczą się w zakresie od czterech do piętnastu centymetrów. W kolorze czapki tego dużego pomarańczowego grzyba najczęściej dominują czerwone lub czerwonawe odcienie. Warto tutaj wspomnieć, że kolor zależy od warunków wzrostu. Na przykład w lasach, gdzie dominują osiki, czepiec ma ciemnoczerwone barwy. Jeśli topole są bardziej powszechne, nasadka staje się lekko szara, a jeśli lasy są zmieszane, to pomarańczowa lub żółto-czerwona.

Szare, łuskowate nogi rozszerzającego się grzybau dołu, mają również różne długości (od pięciu do piętnastu centymetrów) i grubość (od półtora do pięciu centymetrów). Aspen czerwony nie jest kapryśny w stosunku do drzew, co wchodzi w naturalną symbiozę. Mogą to być dęby, brzozy, buki, graby i, oczywiście, osika i topola. Okres wegetacyjny grzyba trwa od czerwca do października. Najczęściej można go znaleźć pod młodymi drzewami, w wilgotnych osikach, a nawet po drogach. Gustowna trzcina w każdym gotowaniu. Jednak wiele osób zaleca, aby zdjąć nogi, ponieważ są raczej szorstkie w smaku i trudne do strawienia w przewodzie pokarmowym człowieka.

Aspen żółto-brązowy - Inny rodzaj pomarańczowego grzyba. Półkulista czapeczka o średnicy od pięciu do piętnastu centymetrów może czasami sięgać 25 cm, ma suchą, szorstką skórkę w kolorze pomarańczowym lub żółto-brązowym. Biała, zwarta miąższ grzyba zaczyna przybierać kolor niebieski. Noga żółto-brązowa osika może być bardzo gruba (2-4 cm średnicy, czasami do siedmiu centymetrów). Jego długość jest również zróżnicowana i zależy od parametrów całej próbki: od ośmiu do piętnastu centymetrów i więcej. Aspen żółto-brązowy woli tworzyć mikoryzy z brzozy. Lubi uprawiać lasy mieszane i lasy sosnowe. Okres dojrzewania: od czerwca do września, czasem do listopada.

Rudy dąb (lub mały) - pomarańczowy grzyb,rośnie na północy naszego kraju. Tworzy symbiotyczne skojarzenia z dębami, zaczynając pojawiać się od połowy lata do późnej jesieni. Półkulisty kapelusz obubu może mieć od ośmiu do piętnastu centymetrów. Zwykle jej skóra ma kasztanowy kolor z pomarańczowym odcieniem. Miąższ jest biały, ma brązowo-szare smugi, może stać się czarny na skrawku. Cylindryczna noga grzyba o wysokości 10-15 cm i grubości 2-3 cm ma małe łuski i może gęstnieć u podstawy.

Te pospolite grzyby

Imbir to kolejna odmiana pomarańczowego grzyba. Różnią się jaskrawym pomarańczowym, nawet czerwonym kolorem. Są wysoko cenione ze względu na ich smak, niektóre podgatunki są nawet uważane za przysmak. Grzyby zawdzięczają swój kolor substancjom, takim jak beta-karoten, który przekształca się w użyteczne pierwiastki śladowe (witaminy z grupy B, kwas askorbinowy, witamina A).

Również ta rodzina jest bogata w sole mineralne.żelaza, magnezu, fosforu, sodu, a nawet wapnia. Ponadto grzyby te zawierają naturalny antybiotyk - lactriovioline, który jest stosowany w chorobach zapalnych i jest stosowany w kompleksowej terapii w leczeniu gruźlicy. Porozmawiajmy o niektórych rodzajach tych jadalnych pomarańczowych grzybów.

Prawdziwy imbir

Czasami nazywany jest także Pyszne Mlechnik. Należy do grzybów całkowicie pomalowanych na kolor pomarańczowy. Gładka i błyszcząca czapka tego typu ma średnicę od 4 do 18 centymetrów. Jego powierzchnia, która ma brązowe plamy, w deszczową pogodę jest przyklejona i nieprzyjemna w dotyku. Częste i cienkie talerze, pomarańczowe, podobnie jak cały grzyb, po naciśnięciu mogą stać się lekko zielone.

Noga karmazyna jest niska (do siedmiucentymetry) i cienkie (o średnicy dwóch centymetrów), mogą być pokryte miękkim strumieniem światła. Gęsta miazga ma również kolor pomarańczowy, a po rozbiciu staje się zielony. Pyszna Droga Mleczna często znajduje się w lesie sosnowym lub jodłowym, gdzie chowa się w gęstej trawie lub wśród mchu. Sezon wzrostu: od lipca do października.

Świerk jodły

To jest grzyb z pomarańczowym kapeluszem od rodziny.Syrrogec. Jego cylindryczna noga (wysoka na trzy do siedmiu centymetrów i grubość jednego centymetra) jest dość delikatna i wewnątrz pusta. Miąższ pomarańczowy, zazieleniony w momencie zerwania, ma owocowy aromat i smak. Mały pomarańczowy kapelusz ma średnicę od czterech do ośmiu centymetrów. Płyty, zstępujące i częste, są trochę lżejsze niż sama czapka. Kolor samego grzyba może się różnić w zależności od jasnoróżowego i ciemnopomarańczowego. Grzyby świerkowe rosną od lata do jesieni w lasach świerkowych, chowając się w naturalnych ściółkach pokrytych sosnowymi igłami.

Rudowłosy czerwony

To kolejny gatunek grzybów talerzowych. Pomarańczowa czapka, gęsta i mięsista w dotyku, ma średnicę od pięciu do piętnastu centymetrów. Miąższ grzyba ma biały kolor, na którym losowo rozmieszczone są ciemnoczerwone plamy. W przerwie miazga wytwarza gęsty, szkarłatny sok. Częste i cienkie płytki, umieszczone pod spodem czapki, schodzą głęboko na nogę cameliny. Sama noga jest mała, ma około czterech do sześciu centymetrów wysokości, zwęża się ku dołowi. Pokryta jest kwiatem i jest pokryta czerwonymi dołami. Kolor nóg jest inny: pomarańczowy, różowy, a nawet fioletowy. Ten rodzaj grzyba nie jest szeroko rozpowszechniony w Rosji, najczęściej rośnie w lasach iglastych na zboczach górskich.

Japoński Ryzhiki

Grzyby te znajdują się w dolinach Krainy Primorskiejpod wysoko rosnącymi jodłami. Kapelusze tego typu, o średnicy od sześciu do ośmiu centymetrów, są ozdobione różnego rodzaju kolorami ochry, podczas gdy płytki mają jaśniejsze, bardziej nasycone kolory pomarańczowych odcieni. Noga grzyba (wysoka na pięć do ośmiu centymetrów i grubość od jednego do dwóch centymetrów) jest często pusta wewnątrz i krucha, a także ma jasny pomarańczowy kolor.

Małe odmiany

Niedźwiedzie uszy (lub Sarkostsifa alai) są małe pomarańczowegrzyby, rozsiane po całym świecie, ale rzadko używane w kuchni ludowej. Miąższ tych grzybów jest bardzo elastyczny, ale jadalny, szczególnie smaczny po smażeniu na rozgrzanej patelni. Kapelusze tego gatunku, o średnicy do pięciu centymetrów, zwykle mają pomarańczowo-szkarłatny kolor. Grzyby rosną na ściętych drzewach pokrytych warstwą gleby lub suchymi liśćmi. Pojawiają się w chłodnym sezonie (wczesną wiosną lub nawet zimą).

Innym rodzajem małych grzybów jest pomarańczowy aleria, wyróżniający się niezwykłym wyglądem. Ciało owocu grzyba ma kształt spodka, zróżnicowany pod względem kształtu i wielkości. Na wysokości ci przedstawiciele eukariontów zwykle nie przekraczają pięciu centymetrów. Ten mały, jasny pomarańczowy grzyb ma cienką chrzęstną miazgę, przyjemną dla smaku i aromatu, a także krótką, lekko zaznaczoną nogę. Pomarańczowa alevria rośnie na różnych plantacjach, można ją znaleźć nawet w parkach, na trawnikach i między kamieniami. Rośnie w glebie od lata do późnej jesieni. Grzyb ten można wykorzystać do gotowania po wysuszeniu, na przykład dodając do zup lub pieczeni.

Niezwykłe gatunki

Wśród naturalnej różnorodności grzybów pomarańczowych emitowane są kopie niestandardowych form. Przede wszystkim jest pomarańczowy rogaty i hubka siarkowa żółta. Rogaty owoc ma cienką, maczugowatą formę.ciało, lekko podłużne i przyjemne w smaku. Rośnie od późnego lata do zimnej pogody, uwielbia suche otwarte przestrzenie i polany. Przeciwnie, Crush pojawia się w maju i przynosi owoce do września. Ten przedstawiciel dzikiej przyrody jest warunkowo jadalny, ponieważ może wywoływać toksyczne reakcje. Grzyb jest pasożytem atakującym drzewa takie jak topola, sosna, dąb, wierzba, brzoza, kasztan, orzech.

Jego ciało owocowe jest niejednorodne, do siedmiu grubości.centymetry i czapki wielkości od dziesięciu do czterdziestu centymetrów. Waga może osiągnąć dziewięć kilogramów. Miąższ grzyba jest miękki i soczysty, kwaśny w smaku, o niezwykłym cytrynowym zapachu. Jednakże, jeśli hubka się starzeje, jego właściwości odżywcze i aromatyczne szybko się pogarszają. Młode grzyby są używane w gotowanej i smażonej formie, do solenia i jako nadzienie do ciast. Po wysuszeniu stają się kruche, włókniste i bardzo lekkie, mogą być przechowywane przez długi czas zamrożone. Jeśli grzyb jest stary lub rośnie na drzewach iglastych, nie można go zjeść, ponieważ może powodować różnego rodzaju reakcje alergiczne i zatrucie.

Kurki

Kurki to cała rodzina grzybów zpomarańczowa noga i ten sam kapelusz. Nie wszystkie z nich są jadalne, jak może się wydawać na pierwszy rzut oka. Smakowite i pożywne są następujące nazwy grzybów: aksamitna kurka, twarz kurki i żółty czesak.

Kapelusz aksamitne kurki mały, około czterech do pięciu centymetrów. Noga jest również mała, wielkość dwóch lub trzech centymetrów. Miąższ pomarańczowy - delikatny i lekko kwaśny smak. Grzyb osiada w kwaśnej glebie, głównie wśród plantacji liściastych.

Pieprznik fasetowany - bardzo piękny przedstawiciel przyrody,o włóknistym ciele owocowym wielkości od trzech do dziesięciu centymetrów. Tworzy mikoryzę z dębem, rośnie od czerwca do października. Do jadowitych kurków należą takie gatunki, jak fałszywe kurki i oliwa z oliwek, co jest dość rzadkie, głównie na Krymie.

Trujący

Fałszywa kurka - niejadalny grzyb pomarańczowy, podobny do kurków. Jego inna nazwa to pomarańczowy. Govorushka różni się od jadalnych odpowiedników czerwono-pomarańczowym odcieniem kapelusza i prawie gładkimi krawędziami, a także nieprzyjemnym zapachem. Czapka grzyba ma średnicę od dwóch do sześciu centymetrów, a noga, zwykle bardzo krótka, rzadko osiąga cztery centymetry. Niemniej jednak, fałszywe kurki są uważane za produkt niejadalny warunkowo, ponieważ z powodzeniem stosuje się je w kuchni w innych krajach po długiej i dokładnej obróbce cieplnej.

Pajęczyna pomarańczowa czerwień - Inny rodzaj trujących grzybów, uważany za śmiertelny. Półkolisty czepek pajęczyny w samym środku ma mały guzek, a łodyga, niewielka wysokość, zwęża się w kierunku podstawy.

Krótko omówiliśmy opis różnych grzybów w pomarańczowych kolorach. A teraz pokrótce omówmy, jak odróżnić jadalny grzyb od niejadalnego grzyba.

Uwaga dla zbieraczy grzybów

• Przede wszystkim grzyby, których nie można spożywaćpożywienie, które wyróżnia się tym, że po pocięciu ich ciało jest pomalowane w nienaturalnym kolorze i wydziela nieprzyjemny zapach (obraźliwy lub leczniczy). Czasami czapki takich gatunków mają lepką powłokę.
• Spójrz też na wygląd grzyba: jeśli nie ma owadów ani robaków w środku lub na zewnątrz, to najprawdopodobniej jest to trujący grzyb. Co więcej, na niejadalność wielu gatunków wskazuje brak warstwy rurowej umieszczonej pod głową.
• I najważniejsza zasada: nie próbuj grzybów! W razie wątpliwości lepiej nie ciąć. Idź na polowanie na grzyby tylko z doświadczonymi ludźmi. Nie zbieraj wszystkiego, mając nadzieję na uporządkowanie domu.

Jeśli wszystkie powyższe zalecenia są przestrzegane, na pewno zadowolisz siebie i swoich bliskich smacznymi i pachnącymi pomarańczowymi grzybami.