Autobiografia autorstwa Putina Ludmiły. Żona prezydenta

Autobiografia Putina Ludmiły Aleksandrowa nie wywołuje skandalicznych wydarzeń, jest opowieścią o życiu prostej kobiety ze zwykłej rodziny, która miała zostać żoną prezydenta wielkiego kraju.

Ludmiła Putin, z domu Shkrebneva, -pochodzi z miasta Kaliningrad. Urodził się 01.06.1958 r. W rodzinie Aleksandra i Ekateriny Shkrebnevs. Byli zwykłymi robotnikami, jego ojciec pracował w mechanicznej fabryce naprawczej, a jego matka była konwojerką.

Autobiografia Putina

W 1975 Ludmila została absolwentkąKaliningradzkie gimnazjum N8, a następnie studenta z Kaliningradzkiego Instytutu Technicznego, inżyniera, ale wziął dokumenty, uczył się tylko przez dwa lata. Następnie odbyły się kursy dla stewardess w Mińsku i 2 lata jako stewardesa na loty krajowe z Kaliningradu.

Autobiografia Putina Ludmiły może byćzupełnie inaczej, jeśli w 1981 roku nie dostała biletu do Leningradu. Tam poznała swojego przyszłego męża, Władimira Putina, który był wówczas pracownikiem administracji Leningradu KGB. Stało się to na zabawnym koncercie Arkadego Raikina.

Ludmiła postanowiła zostać w Leningradzie i spróbowaćzapisać się na filologię na Uniwersytecie Stanowym w Leningradzie Zhdanowa. Jednak próba się nie udała, po czym studiowała w dziale przygotowawczym. W rezultacie, w 1986 r. Ludmiła ukończyła pożądany uniwersytet w specjalności "filolog-powieściopisarz", specjalizując się w języku hiszpańskim.

Autobiografia Ludmiły Putina

28 lipca 1983 r. Na pokładzie parowca NevaGrałem wesele z Władimirem Putinem. Ich życie rodzinne zaczęło się we wspólnym mieszkaniu z rodzicami i dopiero latem 1987 roku otrzymali nowe, trzypokojowe mieszkanie przy Alei Sredneokhtinsky. Tutaj mieszkali do 1992 r., Kiedy Ludmiła i Włodzimierz kupili oddzielne mieszkanie na Wyspie Wasiljewskiej i przenieśli się z ich rodziców.

W latach 1990-1994 Ludmila uczy niemieckiegojęzyk na Leningradzkim Uniwersytecie Stanowym. W latach 90. zajmowała również stanowisko szefa butiku „Trussardi”, którego właścicielem był twórca „Leningrad-IMPEX” Nikołaj Khrameshkin.

Autobiografia Putina Ludmili zawiera informacje oWażny punkt zwrotny: w 1993 r. W swoim rodzinnym Kaliningradzie brała udział w wypadku samochodowym. Po ciężkich obrażeniach, poddaniu się 2 operacjom i długiej rehabilitacji po nich, Ludmiła zwraca się do wiary w Boga. Jej spowiednik, mniszka Ludmiła, służy w klasztorze Snetogorsky, który znajduje się w obwodzie pskowskim.

Autobiografia Putina

Na początku 2001 r. Ludmiła założyła Centrum Rozwoju Języka Rosyjskiego w swoim rodzinnym Kaliningradzie. W 2002 r. Ostro skrytykowała reformę pisowni promowaną przez Akademię Nauk.

Ludmiła Putin, której autobiografia nigdy nie została opublikowana, była aktywna w działalności społecznej i otrzymała kilka znaczących nagród:

  • W 2002 r. Ludmila otrzymała nagrodę za wsparcie języka niemieckiego w Rosji. Jacob Grimm (35 000 euro).
  • W grudniu 2002 r. Żona prezydenta została laureatką międzynarodowego stowarzyszenia Rukhaniyat za wkład w stosunki kirgisko-rosyjskie.
  • W październiku 2005 r. Ludmila otrzymała tytuł Honorowego Profesora Uniwersytetu Eurazjatyckiego. Gumilyov, który znajduje się w Astanie.

Ludmiła Putin mówi płynnie w trzech językach: francuskim, hiszpańskim i angielskim.

Żonaty z Władimirem Putinem, urodzili się dwacórki: Maria (ur. 1985) i Ekaterina (ur. 1986). Obie dziewczyny noszą imiona swoich babć - matek Ludmiły i Włodzimierza. Córki Ludmili studiowały w szkole językowej w ambasadzie niemieckiej, a także znają trzy języki: niemiecki, francuski i angielski. Obaj studiowali na Uniwersytecie Stanowym w Petersburgu. Najstarsza córka kształciła się na Wydziale Biologii, najmłodsza - w filologii, studiowała japoński.

W autobiografii Putina Ludmiły mówi się, że w 2013 r. Załamało się ich wieloletnie małżeństwo z Władimirem Putinem, które oficjalnie ogłosili dziennikarzom telewizyjnym.