Rozwój wielobranżowego przemysłua średnie firmy doprowadziły w odpowiednim czasie do potrzeby opracowania pewnych strategii benchmarkingowych w prowadzeniu działalności charakteryzującej najbardziej optymalne kierunki rozwoju firmy. Rozważając klasyfikację tych strategii, możemy warunkowo wyróżnić trzy obszary:

1. Tak zwana strategia wzrostu pojęciowego,który jest elementem trwałych strategii i nie implikuje w istocie żadnych drastycznie dramatycznych zmian, zarówno w zakresie rozwoju, jak i wzrostu ilościowego firmy.
2. Strategie rozwoju wewnętrznego i zewnętrznego (strategiawzrost zintegrowany), mający na celu zarówno wzrost poziomy, jak i pionowy. Jednocześnie można wykorzystać zewnętrzne i wewnętrzne zasoby samej organizacji.
3. Strategie wzrostu zróżnicowane. W gruncie rzeczy jest to rozprzestrzenianie się działalności konkretnej firmy na rynki, na których jeszcze jej nie było, zarówno w dziedzinie produkcji, jak i usług, a także wprowadzania nowych produkcji. Ta strategia wzrostu jest nieodłączna, przede wszystkim, dla szybko rozwijających się firm.

Podstawowe strategie rozwoju, w pierwszej kolejnościfirmy, zorientuj firmy, aby skoncentrowały swoje wysiłki na już istniejących rodzajach wizji biznesowej, wraz z ich dalszym stopniowym rozwojem i wzmocnieniem. Z reguły duże firmy stosują takie strategie, które na pewien czas zdołały wypracować pozycję dominującą w swoim segmencie rynku i starają się zminimalizować wpływ kontroli organów państwowych, w tym antymonopolowych, na ich działalność. Z drugiej strony, strategia skoncentrowanego wzrostu może być stosowana przez te firmy, które mają wystarczające stabilne dochody i nie widzą perspektyw, w których finansowanie finansów będzie gwałtownie rozwijać się zarówno w pionie, jak iw poziomie.

W wąskim rozumieniu strategiaskoncentrowany wzrost oznacza aktywację aktywności konkretnej firmy wyłącznie na jednym rodzaju aktywności. Tego rodzaju rozwiązanie ma w istocie dwie strony medalu. Po pierwsze, wąska specjalizacja zawsze ma przewagę dzięki doskonaleniu technologii, umiejętności, a co za tym idzie, korelacji ceny i jakości. Z drugiej strony taka spółka jest a priori mniej odporna na wahania rynku, przede wszystkim na popyt na oferowane produkty lub usługi. Ponadto firmy posiadające tę strategię wzrostu są podatne na ataki ze strony agresywnych konkurentów i mogą zostać wyparte z rynku, ponieważ nie mają wystarczającej zwrotności przy wyborze wspólnego kursu strategicznego.

Strategia skoncentrowanego wzrostu może byćjest reprezentowana przez tak zwaną wewnętrzną (jakościową) strategię wzrostu. Jego istotą jest aktualizowanie istniejących produktów lub usług, a także opracowywanie nowych, ale z tej samej linii. Jest stosowany w efektywnie działających przedsiębiorstwach, które generują zysk, ale mają pewien potencjał rozwoju. Taka strategia skoncentrowanego wzrostu ma na celu bardziej znaczącą penetrację określonego produktu lub usługi na rynek poprzez zwiększenie ilości oraz uwzględnienie modernizacji i jakości produktów. Warto zauważyć, że wewnętrzna strategia wzrostu ma sens, jeśli rynek nie jest jeszcze w pełni nasycony tego typu produktem lub można go rozszerzyć za pomocą narzędzi marketingowych.

Niezależnie od wybranych podstawowych strategii wzrostufirm, najważniejsze jest to, że zarówno teoretyczne, jak i praktyczne uzasadnienie pozwoliło rozwiązać zadania przypisane organizacji i wzmocnić pozycje na rynku.